ภาษีกับการปกป้องอุตสาหกรรมในประเทศ

นอกจากภาษีศุลกากรจะถือเป็นแหล่งรายได้ที่สำคัญของรัฐที่มีส่วนช่วยในการพัฒนาประเทศแล้ว ปัจจุบันประเทศต่าง ๆ ยังใช้มาตรการภาษีเพื่อป้องกันอุตสาหกรรมในประเทศจากการแข่งขันกับสินค้านำเข้าด้วยการกำหนดอัตราภาษีศุลกากรในระดับที่สูงเพื่อปกป้องอุตสาหกรรมภายในมีทั้งข้อดีและข้อเสีย ข้อดีคือ ถือเป็นการให้โอกาสอุตสาหกรรมภายในประเทศพัฒนาศักยภาพที่มีอยู่ซึ่งหลาย ๆ อุตสาหกรรมชั้นนำของไทย เช่น อุตสาหกรรมยานยนต์ สิ่งทอ เครื่องนุ่งห่ม หรืออุตสาหกรรมอาหารแปรรูป ต่างก็เคยได้รับการปกป้องด้วยนโยบายภาษีมาก่อน แต่ข้อเสียก็คือ การปกป้องทำให้ผู้ประกอบการขาดแรงจูงใจที่จะพัฒนาตนเองให้สามารถแข่งขันกับผู้ประกอบการจากต่างประเทศหรือการพัฒนาเป็นไปอย่างเชื่องช้า ทำให้บางอุตสาหกรรมต้องการการปกป้องอย่างต่อเนื่องจากรัฐบาล ซึ่งส่งผลกระทบต่อผู้บริโภคภายในประเทศต้องรับภาระจ่ายเงินซื้อสินค้าในราคาสูงถือเป็นการผันเงินจากประชาชนสู่ผู้ประกอบการที่ไม่มีประสิทธิภาพเหล่านี้โดยอ้อม ซึ่ง FTA จะค่อย ๆ ลดระดับภาษีนำเข้าที่ใช้เพื่อปกป้องอุตสาหกรรมภายในประเทศลง แต่มาตรการป้องกันผลกระทบอื่น ๆ เช่น มาตรการ Safeguards มาตรการต่อต้านการทุ่มตลาด (AD) มาตรการด้านกฎแหล่งกำเนิดสินค้าและมาตรฐานสินค้ายังคงอยู่ เพื่อช่วยปกป้องอุตสาหกรรมเหล่านี้ ให้สอดรับกับสถานการณ์การค้าโลกที่เปลี่ยนแปลงไป